εξενοχάραγος

ἐξενοχάραγος, -ον (Μ)

παράδοξος, αλλόκοτος («τὸ πρᾱγμα τὸ ἐξενοχάραγον, τὸ οὐκ εἴδασιν ποτέ τους»).